"YAPRAK DÖKER BİR YANIMIZ, BİR YANIMIZ BAHAR BAHÇE "
(H.Hüseyin KORKMAZGİL)
Hem hüzün hem umut aynı anda. Sonbaharın dökülen yapraklarıyla baharın çiçeklerin dalları iç içe.
Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe…
Bir yanda zaferden zafere koşan Filenin Sultanları. Tüm dünyaya umut ve gurur dağıtan kadınlarımız. Cumhuriyetin aydınlık yüzleri. Atatürk ilke ve devrimlerine yürekten inanmış çağdaş kızlarımız. Başarıdan başarıya koşarken ulusumuzun yüzünü güldürüyorlar. Onurumuz, yüz akımız onlar.
Bir yanda ise adı her gün gazete manşetlerine düşen kadın cinayetleri. En yakınları tarafından acımasızca öldürülen kadınlarımız. Boşanma aşamasında olanlar, çocuklarının gözü önünde kocaları tarafından öldürülüyor. Kıskançlık, sahiplenme, ya da töre gereği. " Ya benimsin, ya kara toprağın " denilerek yaşamının baharında bu dünyaya veda ediyorlar. Anlamsız, çağdışı, gerekçelerle..
Bir yanımız çiçek açıyor, başarıya, özgürlüğe, eşitliğe kanatlanıyor. Diğer yanımızda ise köhne zihniyetin karanlığı, şiddet, baskı ve ölüm sessizliği…
Kadınlarımız sahada, işte, okulda, yaşamın her alanında ışığını yakarken; aynı toplumda hâlâ öldürülen, susturulan, yok sayılan kadınlar var.
Bu çelişki, bir ülkenin aynasıdır.
Gerçek zafer, yalnızca spor sahalarında değil; sokakta, evde, işyerinde, yaşamın her alanında kadınların özgürce, güven içinde var olabildiği bir Türkiye’de kazanılacak.
O yüzden;
Bir yanımız bahar bahçe kalmak için, yaprak döken yanımıza sahip çıkmalıyız.
Çünkü kadın yaşarsa toplum yaşar, kadın özgürleşirse ülke özgürleşir.
Zeki BAŞTÜRK
